معرفی استاندارد بین المللی جدید حوزه اطلاعات مکانی ISO ۱۹۱۳۶-۱ ، سال انتشار ۲۰۲۰

اطلاعات مکانی - زبان نشانه گذاری جغرافیا (GML) - قسمت اول: مبانی

چکیده موضوعی:
زبان نشانه گذاری جغرافیایی (GML) یک کدگذاری XML مطابق با ISO 19118 برای انتقال و ذخیره اطلاعات مکانی است که مطابق با چارچوب مدل سازی مفهومی مورد استفاده در سری استاندارد های بین المللی ISO 19100 استفاده میشود و شامل مشخصه های مکانی و غیر مکانی عوارض مکانی است.
این سند معین نمای طرح XML ، مکانیسم ها و قراردادها بصورت زیر است:
- فراهم کننده یک چارچوب باز، vendor-neutral (بدون وابستگی به تولید کننده خاص) برای توصیف طرح های کاربردی مکانی برای انتقال و ذخیره اطلاعات مکانی در XML
- مجاز دانستن پروفایل هایی که از زیر مجموعه های مناسب قابلیت های توصیفی چارچوب GML پشتیبانی می کنند.
- پشتیبانی از توصیف طرح های کاربردی مکانی برای دامنه های تخصصی و جوامع اطلاعاتی
- فعال سازی ایجاد و نگهداری از طرح های کاربردی مرتبط مکانی و مجموعه داده ها
- پشتیبانی از ذخیره و انتقال طرح های کاربردی و مجموعه داده ها
- افزایش توانایی سازمان ها برای به اشتراک گذاشتن طرح های کاربردی مکانی و اطلاعاتی که آن طرح ها را توصیف می کنند
مجریان می توانند تصمیم بگیرند که طرح ها و اطلاعات کاربردهای مکانی را در GML ذخیره کرده ، یا می توانند تصمیم به تبدیل برخی دیگر از فرمت های ذخیره سازی در صورت تقاضا و کاربرد GML فقط برای طرحواره و انتقال داده بگیرند.
توجه اگر طرح برنامه کاربردی مطابق با ISO 19109 شرح داده شده در UML به عنوان پایه ای برای ذخیره سازی و انتقال اطلاعات مکانی استفاده شود ، همین سند قوانین هنجاری را برای نقشه برداری از چنین طرح برنامه ای به یک طرح برنامه GML در XML Schema و به همین ترتیب ، کدگذاری XML برای داده هایی با ساختار منطقی مطابق با ISO 19109 که یک طرح برنامه به یک برنامه کاربردی GML در XML Schema است را مهیا می نماید.

اطلاعات کلی
·         وضعیت: منتشر شده
·         تاریخ انتشار: 01-2020
·         ویرایش: 1
·         تعداد صفحات: 358
·         کمیته فنی کمیته فنی -Geographic information/Geomatics ISO/TC211
·         کاربردهای فناوری اطلاعات در علم ICS:35.240.70

جهت اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک نمایید.